Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet heel vaak andere fotograferen opzoek. Hun prachtige foto's intimideren me soms meer dan dat ze me inspireren. De enige fotograaf die ik echt op de voet volg is de Australische fotografe en blogger Nirrimi Firebrace, Wat eigenlijk gek is, want als iemand succesvol is is het Nirrimi wel. Op haar 16e mocht ze al voor haar favoriete tijdschrift shooten, en nu, op 22 jarige leeftijd heeft ze al verschillende grote campagnes op haar naam staan.
Ik kan zonder twijfel zeggen dat Nirrimi een van mijn grootste inspiratiebronnen en voorbeelden is. Wat is zo geweldig vind aan haar foto's is vooral het gevoel. De diepe kleuren, de omgeving waarin ze fotografeert. Het heeft iets filmachtig. Er zit iets in haar foto's waardoor ik er langer naar blijf kijken. Maar vooral, haar foto's zijn heel puur. Vaak genoeg zie je (vooral in fotografiemusea) de meest vreemde, soms zelf nare of gruwelijke beelden voorbijkomen. Onder het mom van 'kunst', of omdat het je zou laten nadenken. Ik kan je vertellen, een foto van naakte vrouwen in een badkuip of erger, in een boom laten me niet nadenken. Ze laten me snel naar de uitgang zoeken.
Nee, dit zijn geen foto's van gekke schaduwen of mensen die in elkaar verstrengeld zitten. Dit zijn momenten uit het gewone leven, maar dan prachtig vastgelegd. En ik denk dat dat ze juist zo krachtig maakt.
Naast haar fotografiestijl spreekt haar levensstijl me ook heel erg aan. Zo trekt ze vaak samen met haar dochtertje door delen van Australië, Amerika en Azië. Lekker vrij buiten van de natuur genieten, rondreizen, fotograferen, genieten van het leven. Het lijkt me allemaal geweldig.
Maar aangezien een foto meer zegt dan duizend woorden, is hier een greep uit mijn favorieten:
Wat vind jij van de stijl van Nirrimi?
